صدا روی پروتکل اینترنت (به انگلیسی: VoIP) مخفف کلمات Voice Over Internet Protocol است . وُیپ به یک گروه از تکنولوژی میگویند که برای انتقال صدا و چندرسانه از شبکههای مبتنی بر پروتکل اینترنت، مانند اینترنت استفاده میکند. VoIP با عنوانهای تلفن IP، تلفن اینترنتی، تلفن پهنباند، صدای پهنباند ، تلفن تحت شبکه صدا روی پهنباند نیز شناختهمیشود.
معمولاً از شرکتهای ارائهکننده ی سرویسهای VoIP بهعنوان تهیهکنندگان، و از پروتکلهای استفاده شده برای حمل علایم صدا روی شبکهٔ IP، بهعنوان صدا روی IP یا پروتکلهای VoIP یاد میشود. آنها را میتوان در اصل توسعهٔ تجاری تجربهٔ پروتکل صدای شبکه (۱۹۷۳) که توسط تهیهکنندگان نسل قدیمی اینترنت (ARPANET) اختراع شدهبود، در نظرگرفت.
برخی از کاهش هزینهها تا حدودی به دلیل استفاده از یک شبکه ی منفرد برای حمل صدا و اطلاعات است، مخصوصاً در جایی که استفادهکنندگان به شبکهای دسترسی دارند که از ظرفیت آن کمتر استفاده شده و میتوانند از VoIP بدون هیچ هزینهٔ اضافی استفادهکنند. تماسهای VoIP به VoIP برخی اوقات مجانی هستند، در حالی که تماس VoIP به شبکههای تلفن عمومی(PSTN) ممکن است هزینهای دربرداشتهباشد که باید توسط استفادهکنندگان وُیپ پرداخت شود.
پروتکلهای صدا روی IP، سیگنالهای تلفنی را بهعنوان داده ی دیجیتال (که معمولاً با فنون فشردهسازی کاهش حجم یافتهاست) حمل میکنند.
دو نوع شبکه ی تلفن بر روی سرویسهای VoIP وجود دارد: شمارهگیری داخلی مستقیم (DID) و شمارههای دسترسی. شمارهگیری داخلی مستقیم(DID)، تماسگیرنده را بهصورت مستقیم متصل میکند در صورتی که لازمهٔ شمارههای دسترسی، گرفتن شماره ی داخلی توسط تماسگیرندهاست.